Parafia Maria i Rosengård
W 1975 roku Misjonarze Oblaci, OMI, (Oblatorum Mariae Immaculatae, Oblaci Maryji Niepokalanej) zakupili mniejszą willę na ulicy Ekgatan 35, którą przeznaczono na kaplicę i mieszkania dla kapłanów. Miejsce to stało się centrum działalności OMI w południowej Szwecji. W roku 1978 kupiono nową, wiekszą willę na Ekgatan 40 i 18 października 1978 Biskup Hubertus Brandenburg wyświęcił tą nową Kaplice Maryjną.
Dzień 6 styczeń 1986 był dniem wielkiej radości gdy Biskup Hubertus Brandenburg odprawił Msze Świętą w sali konferencyjnej w Rosengård Centrum, ustanowiąc nową parafię w Malmö dla południowo-wschodniej części miasta, zwaną Parafią Najświętszej Maryji Panny w Rosengård(Sankta Maria i Rosengård Katolska Församling). Pierwszym proboszczem został Ojciec Rudolf Basista, OMI.
W 1988 roku rozpoczęło się projektowanie kościoła dla katolików w okolicy Rosengård i 6 stycznia 1990 roku Biskup Hubertus Brandenburg mógł poświęcić tę nową świątynie. Kościół zbudowany z czerwonej cegły mieści oprócz sale kościelną, również kaplicę. Tylna część sali kościelnej jest oddzielone z szkłem, to specjalne pomieszczenie daje również rodzicom z małymi dziećmi możliwość do uczestnictwa w Mszy Świętej. Ale budynek nie jest jedynie kościołem, ale też klasztorem i centrum dla działalności Misjonarzy Oblatów. Tutaj są również sali parafialne gdzie dzieci i młodzież się uczy i szykuje się do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej oraz Sakramentu Bierzmowania. Dalej jest większa sala parafialna która jest używana na różne działalności, nie tylko kawę kościelną, ale też wiele innych. Parafii patrocinium, dzień wspomnienia, obchodzony jest 8 grudnia w dniu Uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Artystka z Småland, Eva Spångberg od początku udekorowała sali kościelnej z drewnianem krzyżem z gloryfikacją Chrystusa oraz panna Maryja z dzieciątkiem Jezus, między różami. Pare lat póżniej udekorowano sali kościelnej również z 15 tablic stacji drogi krzyżowej wypracowane przez tej samej artystki.
Od samego początku, kościół nie miał dzwonów więc w 1996 roku w odlewni niedaleko Ystad, odlano dwa dzwony. Zostali poświęcone 28 września i zostali przez ówczesnego proboszcza, Johannes Jörgensen OMI, nazwane Jan Paweł II oraz Ingrid z Skänninge.
W październiku 2002 roku założono nowe witraże zaprojektowane przez polską artystkie A. Małolepsza z Katowic a wykonane przez wytwórnę w Poznaniu. Nad ołtarzem widać obraz Ducha Świętego – w formie gołąbka obniżający się. Wschodnia strona kościoła jest ozdobiona z witrażami które pokazuje fala wody i ryby – woda symbolem życia i ryby znak chrześcijaństwa. ICHTHIS – określenie drogi chrześcijańskiej, ”Jezus Chrystus Syn Boży Zbawiciel”.
Te dwa duże witraże są połączone 32 mniejszymi witrażami przedstawiającymi ryby. W kaplicy Maryi znajduje się jeszcze jeden witraż, który liczy sobie 200 lat. Nie jest on zamontowany bezpośrednio w oknie ale w specjalnej ramie. Witraż ten pochodzi z Niemiec, posiada on dość długą i zawiłą historię a został podarowany parafii przez rodzinę Wrangel.
Tego samego roku przebudowano ołtarz z nowym tabernakulum, zwieńczonym Koroną Cierniową Jezusa Chrystusa z kroplami krwi a u góry wieczna lampa. Jest ona znakiem obecności Jezusa w Najświetszym Sakramencie. Jest też nowa, uproszczona ambona, nowa chrzcielnica i stelaż do paschału.
Na początku roku 2004 wysoki stan wód gruntowych spowodował uszkodzenia budynków kościelnych, miedzy innymi auli. Należało przeprowadzić reperacje i przebudowę na dużą skalę. W rezultacie tej przebudowy parafia uzyskała wspaniałą kawiarnię pod przeszklonym dachem i w ten sposób nowe przestronne lokale mogą pomieścić do 250 osób. 26 listopada 2010 roku w pierwszą niedzielę Adwentu Biskup Anders Aborelius poświęcił nowe pomieszczenia a kawiarnię nazwano Sali Łucji(Luciasalen), jako że wprowadza ona dużo światła.
W prezbiterium znajdują się dwa ręcznie haftowane gobeliny przedstawiające: z lewej strony Najświetszą Marię Pannę i świętego Józefa, a z prawej strony świetą Agnieszkę i świętego Alojzego. Gobeliny przybyły do naszej parafii z Kolonii z Niemiec. Szczegółowa historia gobelinów nie jest znana.
